لاک از جمله وسایلی است که انواع و اقسامش روی میز آرایش هر خانمی پیدا می‌شود؛ به خصوص که در این محصول علاوه بر تنوع رنگ، تنوع غلظت و مدل هم وجود دارد. برخی لاک‌ها فقط رنگ دارند و برخی اکلیلی هستند. از سوی دیگر، برق ناخن و لاک‌های طراحی ناخن هم انتخاب را دشوارتر می‌کنند. ساخت لاک ناخن در کارخانه مشکلات زیادی دارد. برای این که بخواهیم از یک لاک ناخن راضی باشیم، قاعدتا باید این خصوصیات را داشته باشد: بتوانیم از آن به سهولت استفاده کنیم. در زمان مناسبی خشک شود و جلوه زیبایی داشته باشد و در عین حال دوام خوبی هم داشته باشد. سهولت استفاده بسیار مهم است. اگر لاک خیلی رقیق باشد، به هنگام مالیدن روی ناخن پخش خواهد شد و پوشش یک دستی را ایجاد نخواهد کرد و اگر خیلی غلیظ باشد، لایه لخته لخته و برجسته‌ای تشکیل خواهد شد. به عبارت ساده‌تر، غلظت لاک باید چنان باشد که به هنگام مالیدن روی ناخن، رد و اثر فرچه برجا بماند. زمان خشک شدن لاک باید طوری باشد که روی استعمال قبلی بتوان استفاده مجدد انجام داد. بدیهی است این در لاک‌هایی مصداق پیدا می‌کند که نیازمند دو بار استعمال متوالی هستند. لایه خشک باید جلوه‌ای صاف داشته باشد و عاری از هرگونه نقطه، حباب، خط، اثر و ناصافی باشد. درنهایت، یک لاک خوب ناخن باید به مدت 5 تا 7 روز روی ناخن بماند، بی آنکه شفافیت و جلوه اصلی خود را از دست دهد و آثاری از ترک و پوسته پوسته شدن نشان دهد.
شیمی لاک ناخن
لاک ناخن در اصل نوعی لاک یا ورنی است. لاک ناخن از نیتروسلولز، یک پلاستی‌سایزر (ماده نرم‌کننده پلاستیک‌ها)، یک حلال و احتمالا نوعی رنگینه ساخته می‌شود. به جای نیتروسلولز، می‌توان مولکول پلیمر دیگری که خواص مشابه با نیتروسلولز داشته باشد، به کار برد. تبخیر حلال، قشر نازکی از نیتروسلولز، پلاستی سایزر، رزین و رنگینه به جا می‌گذارد. نیتروسلولز قشر نازک براقی ایجاد می‌کند و پلاستی سایزر از شکنندگی این قشر نازک می‌کاهد و رزین، سبب بهتر چسبیدن آن به ناخن می‌شود و از پوسته پوسته شدن آن جلوگیری می‌کند. افزودن عطر به لاک ناخن، بوی اجزای آن را می پوشاند.
پاک‌کننده لاک
پاک‌کننده لاک ناخن، حلال هایی هستند که قشر نازک به جا مانده از لاک ناخن را حل می‌کنند. این حلال ها به طور عمده مرکب‌اند از استون یا اتیل استات یا هر دو که به آن ها مقادیر اندکی بوتیل استئارات و دی‌اتیلن گلیکول و مونوا‌تیل اتر افزوده شده است تا اثر خشککنندگی حلال را کاهش دهد. هم لاک ناخن و هم پاک کننده‌های لاک ناخن بسیار آتش گیرند و باید مراقبت‌های لازم به عمل آید تا هرگز این مواد در مجاور شعله باز یا سیگار روشن مصرف نشوند.
رنگ‌های لاک
رنگ‌های استفاده شده ممکن است در داخل لاک حل شود یا سوسپانسیون باشد. برای حصول جلای شفاف پایدار، رنگ‌های محلول در الکل استفاده می‌شود، مانند کارموسین، نارنجی روغنی و... . روش خوب برای تهیه محلول‌های غلیظ از رنگ‌های گوناگون این است که در داخل جلاهای مناسب تهیه شود. چون درجه انحلال‌پذیری متغیر است، ارزش آن را دارد که بدانیم چه حلالی برای هر رنگ بهترین نوع است. اگر تهیه محلول‌های غلیظ امکان‌پذیر باشد، سادهترین راه این است که پایه بی‌رنگی همراه با آن محلول رنگی غلیظ که مقدار اندکی از آن شدت رنگ مناسب ایجاد می‌کند، تهیه شود. رنگ‌های قرمز به دلیل نامحلول بودن‌شان می‌توانند مستقیما به پایه بی‌رنگ افزوده شوند. تقریبا 3 درصد رنگ کافی است، ولی باید خرد و الک‌شده باشد و با کمی از پایه بی‌رنگ مخلوط شود و بقیه پایه بی‌رنگ به تدریج اضافه شود.
مخاطرات یک لاک
لاک ناخن با همه زیبایی و جذابیتی که دارد ممکن است برای برخی از افراد خطرناک هم باشد. بعضی افراد به مواد شیمیایی آن حساسیت دارند و این باعث می‌شود که پس از استفاده از این مواد دچار علایم حساسیت در دور ناخن‌های خود شوند. از سوی دیگر، استفاده از لاک ناخن برای کودکان زیر 4 سال توصیه نمی‌شود چون ممکن است کودکان با به دهان بردن دست‌شان و جویدن ناخن و لاک روی آن، دچار مسمومیت شوند. اگر کودک شما به عادت جویدن ناخن مبتلا است، بهتر است برای او لاک نزنید. در لاک ناخن مواد شیمیایی نیز وجود دارند که می‌توانند برای سلامت خطرناک باشند. تولوئن یکی از این مواد است. عوارض تولوئن که از دیگر مواد تشکیل دهنده لاک است، بیشتر در افرادی مشاهده می شود که از نظر بدنی به این ماده حساس هستند یا زیاد و نامناسب از آن استفاده می کنند. بسیاری از آثار تولوئن با تنفس حلال های آن ظاهر می‌شود. فتالات یکی دیگر از مواد تشکیل‌دهنده لاک است. در سال 2006 بسیاری از تولیدکنندگان معتبر لاک ناخن و دیگر فرآورده‌های آرایشی، این ماده را از محصولات خود حذف کرده‌اند. ضمن اینکه در سال 2007 تحقیقی در دانشگاه روچستر نشان می‌دهد، محصولات ناشی از سوخت و ساز فتالات در بدن که در ادرار تجمع می‌یابد، موجب افزایش اندازه دور کمر آقایان و مقاومت سلول‌ها به انسولین می‌شود که در نهایت ممکن است فرد را در معرض ابتلا به دیابت قرار دهد.
طراحی ناخن
در ماه‌های اخیر لاک‌هایی به بازار آمده‌اند که برای طراحی ناخن استفاده می‌شوند. نوک فرچه این لاک‌ها از فرچه لاک‌های معمولی کوچک‌تر و ظریف‌تر است و باعث می‌شود که شما بتوانید از آن برای طراحی روی ناخن‌هایتان استفاده کنید. از این لاک‌ها برای طراحی روی ناخن پس از پدیکور و مانیکور هم استفاده می‌شود.
آرایشگاه و تهویه قوی
در بسیاری از افراد که در سالن‌های زیبایی به طور دایم با لاک‌ها سروکار دارند، مشکلات زیاد حساسیتی یا ریوی دیده شده است. توصیه شده که در این سالن‌ها حتما از تهویه‌های قوی استفاده شود و این افراد در هنگام بارداری تا حد ممکن به این محیط‌ها نروند. البته بعضی لاک‌های سالم هم وجود دارند که در ساختمان آن ها از دی‌بوتیل فتالات یا فرمالدهید استفاده نشده است. یکی از آن ها لاکی با پایه آب و مخلوطی تهیه شده از عسل است. این لاک، مواد شیمیایی بحث انگیز را ندارد اما اشکال آن، این است که چند ساعت وقت می‌برد تا خشک شود و اگر این زمان را صرف نکنیم، زود از روی ناخن کنده می‌شود. مصرف چنین لاکی وقت‌گیر است ولی شاید ارزش امتحان کردن را داشته باشد. مواد سازنده لاک ناخن:
نیتروسلولز 15 درصد
استون (حلال) 45 درصد
آمیل استات (حلال) 30 درصد
بوتیل استئارات (پلاستی سایزر) 5 درصد
صمغ استری (زرین) 5 درصد
عطر و رنگ به مقدار لازم